Na twee jaar werken bij de Witte Wilg, een behandelgroep van Intermetzo Almelo, vond Ilja van den Belt (26) het tijd voor een nieuwe uitdaging: “Ik wilde meer zekerheid en verantwoording. Was toe aan iets nieuws.” Ze zocht kort haar geluk ergens anders, maar vond snel haar weg terug naar Intermetzo: “Sinds september begeleid ik jongeren in de gezinssituatie, om zo de stap van de groep naar huis soepeler te laten verlopen.”

Al tijdens haar studie Social Work maakt Ilja vlieguren bij Intermetzo: “Om als student een beetje bij te verdienen, solliciteerde ik op een vacature voor flexmedewerker bij Intermetzo. Na een aantal leuke gesprekken kon ik beginnen bij de Witte Wilg.” Daar trof Ilja een pittige, maar goede leerschool: “Er woonden op dat moment 10 jongeren. Omdat we net de omslag van de gehandicaptenzorg naar jeugdzorg maakten, was de doelgroep heel divers. Jongeren met een verstandelijke beperking, hechtingsproblematiek of autisme; het liep allemaal door elkaar.”

Stoomcursus werken met jongeren
“Het was voor mij echt een stoomcursus. In korte tijd maakte ik kennis met een hele brede doelgroep, waarbij onderlinge verschillen soms enorm waren. Jongeren met een licht verstandelijke beperking steken gewoon anders in elkaar dan jongeren met hechtingsproblematiek. Ze reageren anders op situaties en begrijpen elkaar vaak ook niet. Daar moet je rekening mee houden en creatief mee omgaan. Met het team vingen we dat heel goed op.”

Als flexmedewerker vond Ilja haar eigen plek binnen het team: “Je springt bij als het nodig is. Ik kon het erg goed combineren met mijn studie. Vond het fijn om naast alle theorie ook in de praktijk aan de slag te gaan. Op de groep probeerde ik me altijd in te leven in de situatie van de jongere en hem of haar zo op een creatieve manier te ondersteunen en begeleiden. Samen een cake bakken, om zo laagdrempelig te kunnen praten over wat er in het hoofd van de jongere omgaat. Uit dat soort situaties haal ik echt plezier.”

Thuis en in de wijk
“Ook nu als ambulant hulpverlener probeer ik die manier van werken door te zetten, hoe groot het verschil met werken op de groep ook is. De jongeren die ik nu begeleid, zijn verder in het hulpverleningstraject. Op een groep is je rol veel actiever, is het meer actiereactie en ben ik meer aan het opvoeden. Nu ben ik meer aan het - wat wij noemen - billenzitten. Van een afstand ondersteun ik jongeren en gezinnen om (grotendeels) op eigen kracht hun vraagstukken op te lossen. Als ambulant hulpverlener sta je meer op afstand, maar kom je soms ook heel dichtbij. Het is heel divers werk. Precies wat ik zocht!”